تاس شمشیر دوتایی رزین فلزی (کیسه OPP یا جعبه آهنی)

لبه دوتایی به تدریج به یک نقطه تیز باریک می شود.در مرکز هر دو طرف یک مخزن خون وجود دارد [2] که آن را سبک تر می کند.طول بدن شمشیر می تواند به 1 متر برسد.این شمشیرهای بلند «شمشیرهای بزرگ» یا «شمشیرهای جنگی» نامیده می شوند و به گونه ای طراحی شده اند که با هر دو دست گرفته می شوند و به صورت تکان می خورند.
تیغه دوتایی باریک شدن آشکارتری دارد.مخزن خون سه چهارم طول شمشیر را تشکیل می دهد.این رایج ترین شمشیر بلند تا پایان قرن سیزدهم است.
بدنه شمشیر درازتر و پهن‌تر به سمت دسته کمی پهن‌تر است.حدود نیمی از بدن شمشیر را یک غار خونی می گذراند.

یک شوالیه ثروتمندتر و قاطع‌تر ممکن است با استفاده از طلا یا نقره روی دسته، کمی درخشش بیافزاید.
در صورت عدم استفاده، شمشیر در غلاف چرمی و چوبی قرار می گیرد.بالا و پایین غلاف ممکن است دارای لوازم جانبی آهنی باشد.
روی دسته برخی از شمشیرها یک فلپ کوچک وجود دارد، بنابراین وقتی شمشیرها در غلاف قرار می گیرند، باران وارد نمی شود و بدنه شمشیر را زنگ می زند.
با توجه به طول شمشیر، کمربند و کمربند باید به روشی پیچیده چیده شوند تا اطمینان حاصل شود که شوالیه را زمین نخواهند زد اما به راحتی می توان آنها را بیرون کشید.